Nu ben ik vrijwel nooit ziek, een griep betekent voor mij hooguit een beetje koorts en vermoeidheid.
Mijn partner was tijdens een vorige griepuitbraak een week flink ziek, terwijl ik naast hem lag met hooguit een beetje koorts 's nachts.
Hij werkt in de zorg en dat in Brabant (alwaar we ook wonen, vlakbij de stad waar de eerste gevallen bekend werden).
Dit terwijl ik met het OV naar mijn werk reis, ook tijdens de Coronacrisis.
Op het werk gelden de nodige maatregelen en mensen die ook maar een beetje klachten hebben bleven, verstandig als ze waren, thuis.
Mijn handen had ik ongeveer kapot gewassen.
So far, so good.
Tot ik op een avond in het weekend hoofdpijn kreeg en deze tijdens het slapen niet wegging.
Even een paracetamol erin en weer verder slapen.
Achteraf gezien is dit misschien het begin geweest van de (verergerende) klachten.
In de week die volgde ging ik werken, maar soms voelde ik wat vreemds aan mijn longen.
Alsof ik stof had ingeademd, beetje kriebelend.
Ik dacht wel al snel: "Zou dit Corona kunnen zijn?"
De laatste werkdag leek het aan het einde van de dag alsof ik twee zakken zand aan mijn rug had hangen, in plaats van longen.
Ik dacht al bij mezelf: "dit kan wel eens voorlopig de laatste werkdag zijn."
De vrijdag was ik vrij, maar merkte toen niet zoveel.
Pas zaterdags toen ik gaandeweg de dag steeds meer moe werd en ik met mijn vriend op de bank zat begon ik ziek te worden.
Een hoofdpijn die uitstraalde naar mijn nek en zo moe dat ik voor de tv mijn ogen nauwelijks open kon houden.
Ineens werd ik misselijk en hing ik overgevend boven de WC.
Meteen maar naar bed en even daarna volgde koorts.
De volgende ochtend ging het wat beter, maar tijdens een wandeling 's middags leek het alsof er een strakke band om mijn lichaam werd getrokken zodat ik met moeite kon ademhalen.
Ook was ik weer heel moe en deed het thuis maar rustig aan.
's Nachts volgde weer koorts en dus besloot ik maar mezelf ziek te melden op het werk.
Maandags ging het eigenlijk wel, buiten wat last van mijn longen, zoals een zeurend gevoel.
Echter in de nacht volgde een nieuwe koortsaanval en op aanraden van familie belde ik de volgende ochtend toch maar de huisarts.
Tijdens het bellen voelde ik een nieuwe aanval opkomen, inclusief een bonzend hart en ook mijn longen deden een beetje pijn.
Ik besloot maar even op bed te gaan liggen, hopende dat het zo weer zou zakken.
Mijn vriend was inmiddels naar huis gestuurd van zijn werk, om uit voorzorg twee weken in quarantaine te moeten.
Hij bleek nauwelijks klachten te hebben.
Achteraf bleek hij in de week voordat ik me ziek meldde en ik af en toe al mijn longen voelde erg moe te zijn en af en toe moeite te hebben om een trap op te lopen zonder buiten adem te raken.
Verder bleef het voor hem bij deze klachten.
Ik was blij voor hem, want meestal was het juist hij die de pineut was bij griep of verkoudheid en ik degene die er altijd doorheen fietste.
Na de koorts volgde een middag en avond waar mijn longen opspeelden en het afwisselend leek of er een grote kei op mijn borst lag, of dat iemand in mijn zij zat te duwen.
De dagen daarna leek het juist weer de goede kant op te gaan, waardoor ik een beetje baalde dat mijn vriend zat te roepen dat ik de volgende week beter thuis kon blijven.
Echter na twee relatief goede dagen kwam de koorts weer terug en werd ik ook weer vaker benauwd en kortademig.
Op eerste paasdag koorts, gevolgd door een rustige fase waarin ik zelf een aantal deuren en kastjes had gepoetst tot ik later die dag weer koorts had en me grieperig voelde.
De dag daarna bleef het bij wat pijn in de longen, maar 's nachts kreeg ik opnieuw koortsaanvallen en erg last van mijn longen.
Het voelde aan als een longontsteking met het gevoel of je hete lucht inademt en tegelijk ook nauwelijks goed kon inademen.
Een stukje lopen zorgde er al voor dat ik buiten adem was.
Ook de steen op mijn borst was er weer.
Ik belde de huisarts toch maar weer en besloot ook maar even langs te komen bij het corona-centrum van de huisarts.
Even een check of de longen niet ontstoken waren en de zuurstof ok was.
Dit bleek gelukkig allemaal prima te zijn.
Een test kreeg ik niet, maar de huisarts zei ook dat het Corona moest zijn, ook gezien het verloop van de klachten.
In de loop van de dag werd het weer beter en volgenden enkele dagen zonder koorts en af en toe benauwdheid of druk op de longen.
Even speelde ik met het idee om de week daarna wel te gaan werken, maar opnieuw bleek het na enkele vrij goede dagen weer bergaf te gaan.
Vermoeidheid, een beetje keelpijn en benauwdheid werden afgewisseld met enkele keren koorts tijdens de nachtelijke uren of stoppen met ademen wanneer je in slaap valt, inclusief hartkloppingen (leek op slaap-apneu).
Toch nog maar een weekje thuis blijven uit voorzichtigheid.
Tijdens die week had ik nog een keer koorts en vooral 's nachts last van longen die haperden.
Een keer na een drukkere dag lag ik even erg te rillen in bed en dat ging pas over toen ik rustig ademhaalde,
Maar verder ging het wel de goede kant op.
Toch ben ik er al met al wel zeker al een ruime maand zoet mee geweest en nu ervaar ik af en toe wat duizelingen, lichte pijn in de longen na een dag werken en soms ben ik nog behoorlijk moe.
Het bijzondere vooral vond ik dat grillige verloop van klachten.
Ik noemde het al een soort dobbelsteen: gooi je 1 of 6 dan heb je koorts, gooi je 2 of 4 dan heb je last van de longen en gooi je 3 of 5 dan heb je even nergens last van.
Ook dat je een aantal dagen hebt waarin het slechter gaat en vervolgens enkele betere dagen, voordat je opnieuw een golf van mindere dagen hebt.
Bij een griep of verkoudheid heb je meestal aan een stuk klachten en ebben deze vervolgens weg om niet ineens weer op te laaien.
Een collega die een week voor mij ziek werd, bleek exact dezelfde klachten en verloop van de ziekte te hebben.
Gelukkig bleef het dus bij drie weken thuis blijven en daarna nog enkele lichte klachten.
Een jong en sterk lichaam was in mijn voordeel, want was ik ouder geweest dan had het wellicht wel een verblijf in het ziekenhuis kunnen opleveren.
Update:
In mei namen de klachten geleidelijk aan verder af, maar zijn nog altijd niet helemaal verdwenen.
Soms ben ik nog erg moe, maar dat kan een uur later weer weggetrokken zijn.
Ook voel ik nog af en toe pijn in de longen of heb ik wat verkoudheidsklachten (slijm, niezen, pijn in kaak).
Na een dagje Amsterdam was ik zo moe dat ik thuis moest overgeven.
Update 2:
De maand juni was de maand waarin de klachten duidelijk verder afnamen.
Soms was ik nog heel moe, moest wat hoesten of kreeg weer last van pijn in/bij de longen.
Halverwege de maand had ik op maandag na het werk meer last: een flinke stekende pijn in mijn rug ter hoogte van mijn longen en deze straalde ook uit naar mijn hoofd.
De volgende dag (na een paracetamol 's nachts) was dit nog een beetje aanwezig en voelde ik me behoorlijk moe.
Net voordat ik er aan dacht om de huisarts te bellen trok het ineens weg en voelde ik me juist weer heel goed, net zoals ik me altijd voelde voor de coronaklachten eind maart begonnen.
Sindsdien gaat het ook echt een stuk beter en is het tot einde maand gebleven bij af en toe hele lichte naklachten.
Opvallend is dat mijn stoelgang beter lijkt te zijn geworden dan voorheen, maar dat ik ook wat vaker een licht misselijk gevoel heb na het eten.
De volgende symptomen had ik (tenminste eenmaal, maar veel kwamen ook meerdere keren voor, zoals de koorts en de longklachten) en komen waarschijnlijk ook bekend voor bij anderen met Corona (Covid-19)
- Koorts
- Trillen
- Een raar vibrerende geluid horen in je oor als je op je zij ligt
- Hoofdpijn
- Hoesten (al deed ik dit niet heel vaak)
- Een gevoel alsof er stof in mijn longen zat.
- Gevoel alsof de longen zwaar zijn (een zak zand)
- Gevoel alsof er een strakke band om je lichaam gespannen is.
- Buiten adem tijdens een korte wandeling
- Gevoel alsof ik hete lucht inademde
- Pijn in longen bij diep inademen
- Niet diep kunnen inademen
- Gevoel alsof er een zware steen op je borst ligt
- Gevoel alsof een long ingedrukt wordt
- Heel moe en afwezig zijn
- Grieperig gevoel
- Overgeven
- Duizeligheid
- Het gevoel alsof je ineens niet meer door kunt lopen (alsof je op de handrem staat)
- Pijnscheuten in je longen
- Benauwdheid
- 's Nachts niet automatisch adem kunnen halen, dus steeds wakker worden omdat je niet kunt ademen.
- Het gevoel alsof iemand/iets hard in je rug staat te drukken
- Het gevoel een klaplong te krijgen
- Hartkloppingen
- Een bonzend hart (met name tijdens de koortsaanvallen)
- Een soort brok in de keel hebben, die de keel bijna lijkt af te sluiten (alsof ik te snel een boterham pindakaas had gegeten).
- Buiten adem raken tijdens traplopen
- Soms half stikken wanneer je rustig in bed ligt.
- Soms niet goed kunnen concentreren of domme fouten maken.
- Snel prikkelbaar zijn.
- Sneller overprikkeld zijn (niet kunnen schakelen tussen dingen)
- Pijn in kaak (heb ik ook wel eens bij een gewone verkoudheid)
- Af en toe veel slijm in de luchtwegen
- Wakker worden met 'pijn in longen' die vervolgens wegtrekt.
Niet gehad, maar wel gehoord bij anderen met corona:
Verlies van geur en/of smaak
Pijnlijke tenen
Pijn in benen
Geheugenverlies
Bloedkorstjes in neus
Bloed ophoesten
Diarree
